کد مطلب:180080 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:184
عبادت و نیایش امام سجاد
امام سجاد علیه السلام در عبادت و نیایش، به قدری پیش رفت كه بزرگتری سالكان طریق و رهروان شیفته حق و عابدان خاكسار درگاه ربوبی را یارای شاگردی آن حضرت نبود. بر همین اساس او را «زین العابدین» (زینت عابدان)، «سجاد» (بسیار سجده كننده) و «ذوالثفنات» (صاحب پینه های پیشانی و سر زانو بر اثر سجده های طولانی) خواندند.
برای آشنایی بیشتر، نظر شما را به چند نمونه ی زیر جلب می كنیم:
امام باقر علیه السلام فرمود: پدرم در یك شبانه روز هزار ركعت نماز
[ صفحه 115]
می خواند، چنانكه امیرمؤمنان علی علیه السلام چنین انجام می داد، آن حضرت پانصد درخت خرما داشت، در كنار هر یك از آنها دو ركعت نماز می خواند، هنگام نماز رنگ چهره اش تغییر می كرد، همچون بنده ی ذلیل در پیشگاه خدای بزرگ، به نماز می ایستاد و اعضای بدنش از خوف خدا می لرزد و نمازی همچون نماز وداع می خواند. گویی بعد از آن نماز، حتماً از دنیا می رود.
روزی در نماز یك جانب عبایش از دوشش افتاد، آن را بر جای خود ننهاد تا از نماز فارغ شد، بعضی از حاضران پرسیدند چرا در نماز، عبای خود را بر شانه ات نیفكندی؟ در پاسخ فرمود: «وای بر تو آیا نمی دانی كه در پیشگاه چه كسی هستم، نماز بنده قبول نمی شود مگر آنچه را كه با قلبش به نماز توجه نموده است.»
سؤال كننده گفت: «پس چرا ما با این نمازهای خود، به هلاكت افتاده ایم؟»
امام سجاد علیه السلام فرمود: «نه، خداوند متعال نمازها را به وسیله ی انجام نمازهای نافله تكمیل خواهد كرد.» [1] .
برای آشنایی بیشتر، نظر شما را به چند نمونه ی زیر جلب می كنیم:
امام باقر علیه السلام فرمود: پدرم در یك شبانه روز هزار ركعت نماز
[ صفحه 115]
می خواند، چنانكه امیرمؤمنان علی علیه السلام چنین انجام می داد، آن حضرت پانصد درخت خرما داشت، در كنار هر یك از آنها دو ركعت نماز می خواند، هنگام نماز رنگ چهره اش تغییر می كرد، همچون بنده ی ذلیل در پیشگاه خدای بزرگ، به نماز می ایستاد و اعضای بدنش از خوف خدا می لرزد و نمازی همچون نماز وداع می خواند. گویی بعد از آن نماز، حتماً از دنیا می رود.
روزی در نماز یك جانب عبایش از دوشش افتاد، آن را بر جای خود ننهاد تا از نماز فارغ شد، بعضی از حاضران پرسیدند چرا در نماز، عبای خود را بر شانه ات نیفكندی؟ در پاسخ فرمود: «وای بر تو آیا نمی دانی كه در پیشگاه چه كسی هستم، نماز بنده قبول نمی شود مگر آنچه را كه با قلبش به نماز توجه نموده است.»
سؤال كننده گفت: «پس چرا ما با این نمازهای خود، به هلاكت افتاده ایم؟»
امام سجاد علیه السلام فرمود: «نه، خداوند متعال نمازها را به وسیله ی انجام نمازهای نافله تكمیل خواهد كرد.» [1] .
[1] بحار، ج 46، ص 61 و 62.